Reklama

Portal o energetyce

Portfel zakupowy gazu i skala działalności determinują wysokość taryf [WYWIAD]

Fot. www.europolgaz.com.pl
Fot. www.europolgaz.com.pl

”W przypadku „taryf gazowych” czynnikami decydującymi w znacznej mierze o wysokości cen i stawek dla obrotu są portfel zakupowy gazu ziemnego, a także skala prowadzonej działalności” - mówi Agnieszka Głośniewska, rzecznik Urzędu Regulacji Energetyki.

Energetyka24: W ostatnich dwóch latach obserwowaliśmy tendencję zniżkową w przypadku taryf gazowych. Z czego ona wynikała?

Agnieszka Głośniewska, Urząd Regulacji Energetyki: Proszę zwrócić uwagę, że to przedsiębiorstwa proponują i ustalają taryfy, które podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE.  Zgodnie zaś z ustawą Prawo energetyczne Prezes URE zatwierdza taryfę bądź odmawia jej zatwierdzenia w przypadku stwierdzenia jej niezgodności z zasadami i przepisami zawartymi w prawie.

W przypadku „taryf gazowych” czynnikami decydującymi w znacznej mierze o wysokości cen i stawek dla obrotu jest portfel zakupowy gazu ziemnego, a także skala prowadzonej działalności. Przedsiębiorstwa obrotu nabywają gaz ziemny na różnych zasadach (wydobycie krajowe, zakupy w kontraktach bilateralnych, zakupy na Towarowej Giełdzie Energii).

Warto także zauważyć, że w przypadku obrotu paliwami gazowymi już od października 2017 roku Prezes URE zatwierdza sprzedawcom gazu wyłącznie taryfy dla odbiorców w gospodarstwach domowych. Natomiast ceny i stawki opłat stosowane dla odbiorców pozostałych kategorii ( innych niż odbiorcy w gospodarstwach domowych) co do zasady wynikają z ustalanych przez przedsiębiorstwa cenników, które nie podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE.

W przypadku pozostałych „taryf gazowych”  związanych z działalnością w oparciu o infrastrukturę (tj. w zakresie przesyłania, dystrybucji czy też skraplania gazu ziemnego i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego), sama cena gazu nie ma decydującego znaczenia. W tych przypadkach istotny wpływ na poziom  taryf mają natomiast planowane koszty działalności (w tym koszty własne) oraz uzasadniony zwrot z zaangażowanego kapitału.  

Ostateczny pozom „taryf gazowych”  jest zatem wypadkową wielu czynników, które są przedmiotem oceny przeprowadzanej w toku poszczególnych postępowań taryfowych.

Czy ten trend zostanie utrzymany ?

Zadaniem Prezesa URE jest przeprowadzenie postępowania administracyjnego, w toku którego musi on stwierdzić, czy taryfa przedłożona przez przedsiębiorstwo została skalkulowana prawidłowo. A podstawą kalkulacji cen i stawek opłat są koszty uzasadnione prowadzonej działalności i te w szczególności stanowią przedmiot oceny przeprowadzanej w toku poszczególnych postępowań taryfowych. Efekty tych działań będą przekładały się na poziom zatwierdzanych taryf. 

Polska jest jednym z niewielu europejskich krajów posiadających zaledwie roczny okres regulacji taryf gazowych – do tego grona należy także Albania, Serbia czy Ukraina. W Europie Zachodniej mówimy w tym kontekście najczęściej o okresach 4-5 letnich. Dlaczego tak jest?

Ustawa – Prawo energetyczne obowiązek ustalenia taryfy dla paliw gazowych oraz przedstawienie propozycji okresu ich obowiązywania pozostawia przedsiębiorstwom energetycznym.  Kwestia sposobu opracowania taryfy oraz jej kalkulacji jest uregulowana w rozporządzeniu Ministra Energii z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi. Rozporządzenie zawiera.m.in. przepisy dotyczące sposobu ustalania parametrów dla okresów regulacji dłuższych niż roczny (warto zwrócić uwagę w szczególności na paragraf 9). Generalnie rzecz ujmując - ustalana przez przedsiębiorstwo, a następnie zatwierdzana przez Prezesa URE taryfa stanowi wypadkową wielu zależności opartych na szeregu zmiennych.

Analiza ww. zasad kalkulacji taryf prowadzi do wniosku, że dla proponowanych przez wnioskodawców okresów regulacji należy ustalić projekcje poszczególnych elementów mających w tym okresie wpływ na planowane koszty i przychody przedsiębiorstwa. W przypadku przynajmniej niektórych parametrów, w zależności od zastosowanej metodologii, pożądane jest także oparcie (odniesienie) prognozy na wiarygodnych danych wynikających ze sprawozdawczości z wykonania tych wielkości. Co przy tym istotne, w związku z postanowieniami art. 45 uPe, prognoza ta nie może przerzucać wszelkich ryzyk wyłącznie na odbiorców.

Odnosząc te uwarunkowania do przedsiębiorstw zajmujących się kalkulacją taryf gazowych a także sytuacji na rynku gazu zauważyć należy, że zarówno w ostatnich latach jak i najbliższej przyszłości środowisko to podlegało i nadal podlega przemodelowaniu i postępującym, istotnym zmianom. Zmiany te dotyczą zarówno struktury samych przedsiębiorstw jak i otoczenia, w którym podmioty te funkcjonują.

W kontekście zadanego pytania, można zatem przypuszczać, że ryzyka wynikające z takiego stanu rzeczy skłaniają wnioskodawców do funkcjonowania raczej w trybie taryfy rocznej.

Czy w Urzędzie Regulacji Energetyki rozważany jest scenariusz, w którym okres regulacji taryf gazowych zostanie wydłużony? Jeżeli tak – to w jakiej perspektywie czasowej? Jeżeli nie – co przemawia przeciwko temu rozwiązaniu?

W świetle ustawy Prawo energetyczne ustalenie taryfy dla paliw gazowych oraz przedstawienie propozycji okresu jej obowiązywania należy do przedsiębiorstwa energetycznego. Prezes URE zatwierdza taryfę bądź odmawia jej zatwierdzenia w przypadku stwierdzenia niezgodności taryfy z zasadami i przepisami. Wnioski przedsiębiorstw energetycznych dotyczące wieloletniego okresu regulacji, będą zatem podlegały ocenie Prezesa URE w świetle obowiązujących przepisów.

Reklama

Komentarze

    Reklama